Osgood-Schlatter Sendromu (OSS), Sinding-Larsen-Johanssen sendromuna (SLJ) klinik olarak benzer. Yine aktif koşma ve sıçrama aktiviteleri yapan erkeklerde daha sık görülür. Farklı olarak genellikle OSS’li çocuk SLJ’ye göre biraz daha büyüktür.
Yaralanma bölgesi tibial tüberkülün apofizi olup patellar tendonun tekrarlayıcı traksiyonu sonucu gelişir. SLJ’de olduğu gibi hasarın tendonun mikro yırtığı, apofizin stres fraktürü ya da her ikisinin birlikteliği şeklinde olup olmadığı ayırt edilemez. Enflamasyon sadece olası bir bursit ya da şişlik sonrası akut tekrarlamalarla meydana gelir. OSS için tipik olan kemik şişliği, tibianın anterioru ile tibial tüberkül apofizinin genişlemesinden kaynaklanmaktadır.
Tanı
Semptomlar tibial tüberkül civarında lokalizedir. Bunun dışında hastalık bir kaç ay sürerse tibial çıkıntıda hassasiyet ve genişleme görülür. Aynen SLJ’de olduğu gibi hamstring ve kuadriseps kasları gergin ve sıklıkla zayıftır. Radyografi zorunlu olmamakla birlikte tibial tüberkül apofizinin genişlemesini ve fragmantasyon varlığını gösterebilir. Ayrıca manyetik rezonans görüntülemede (MRG) kalsifikasyonlar, tendonda ve peritendinöz bölgede ödem varlığı gözlenebilir.
Tedavi
Genellikle tedavi yaklaşımı SLJ’dekine benzer. İstirahat ağrısız dönem için gereklidir. Kudriseps güçlendirme ve hamstringlere germe egzersizleri uygulanmalıdır. Dize korse veya alçı uygulaması özellikle çok aktif çocuklar için gerekebilir. Patellar tendon bantlama tensil güçleri (gerilme güçleri) doğru yöne yönlendirerek rahatlama sağlar. Ancak kesin bir tedavi sağlamaz. Yakınmaları geçmeyen hastalarda cerrahi eksizyon uygulanır. Son yıllarda yapılan bir çalışmada artroskopik olarak debritman yapılmasının da olumlu sonuçları olduğu bildirilmiştir.